W Comarch WMS jest możliwość graficznej konfiguracji interpretera kodów GS1. Pozwala to na szybsze ustawienie i dostosowanie obsługi kodów kreskowych w procesach realizacji w Comarch WMS Magazynier. Narzędzie to pozwala na dostosowanie aplikacji do wykorzystania danych przechowywanych w etykietach zgodnych z normą GS1. Operator będzie miał możliwość konfiguracji interpretera kodów GS1 oraz słowników uniwersalnych w przypadku, gdy zostaną mu nadane odpowiednie uprawnienia (Ustawienia->Uprawnienia operatorów).
Przed przejściem do konfiguracji interpretatora kodów GS1 konieczne jest ustawienie znaku ‚start’ oraz znaku zastępczego dla FNC1 w ramach Konfiguracji słowników uniwersalnych, która znajduje się w zakładce Ustawienia
W celu konfiguracji należy przejść do menu Ustawienia, a następnie wybrać kafel Konfiguracja interpretera kodów GS1.
Wyświetlona zostanie lista utworzonych szablonów.
W celu dodania nowego szablonu należy wybrać ikonę
natomiast jego zapisanie odbywa się po kliknięciu ikony
Dodanie szablonu wiąże się z określeniem podstawowych parametrów wpływających na działanie interpretera kodów GS1, którymi są:
- Nazwa – pole tekstowe, do wprowadzania unikalnych nazw szablonu.
- Priorytet szablonu – liczba całkowita, która w przypadku kilku szablonów, które są podpięte do tego samego procesu, określa kolejność wywoływania.
- Użyj w procesach – pozwala na przypisanie szablonów do procesu.
- Znak ‚start’ dla interpretera kodów – pozwala na określenie znaku, który wskazuje na początek kodu GS1
- Znak zastępczy dla FNC1 – pozwala na określenie znaku, który zastępuje separator FNC1 rozdzielający dane przenoszone w kodzie i znaki pomocnicze
Zarówno w przypadku znaku ‚start’ jak i znaku zastępczego dla FNC1 w celu rozpoznania kodu GS1, konieczna jest odpowiednia konfiguracja kolektora danych. Jest ona bezpośrednio związana z konfiguracją słowników uniwersalnych, gdzie w ramach znaku ‚start’ musi być dodawany przez kolektor znak poprzedzający kod, zgodny z listą symboli startowych. Natomiast w przypadku napotkania znaku funkcyjnego ustawienia kolektora muszą spowodować, że zostanie on zamieniony na taki jaki został skonfigurowany w ramach konfiguracji znaku zastępczego dla FNC1. Reasumując w konfiguracji kolektora danych muszą się znaleźć takie same znaki (startowe i zastępczy) jak w konfiguracji słowników uniwersalnych w aplikacji Comarch WMS Zarządzanie
Znak FNC1 pełni funkcję separatora danych w ciągu danych według normy GS1. Określa w którym miejscu kończy się ciąg danych, jeżeli może przyjmować on wartość o zmiennej długości. Np. dla IZ (10) Numer serii lub partii produkcyjnej, ciąg znaków może przyjmować od 1 do 20 znaków alfanumerycznych.
- Status – Aktywny/Nieaktywny – określa, czy dany szablon jest aktywny/nieaktywny.
- W celu konfiguracji danego szablonu należy wybrać ikonę
- Wyświetlona zostanie lista ustawień konfiguracyjnych danego szablonu.
Dodawanie nowej linii odbywa się przy pomocy ikony
zapisanie zmienionych ustawień nastąpi po wyborze ikony
a w przypadku potrzeby usunięcia danej linii konieczne jest użycie przycisku
W ramach konfiguracji szablonu interpretera kodów określany jest identyfikator zastosowania warunkujący jego funkcjonowanie na podstawie którego określane są pozostałe parametry.
Identyfikator zastosowania (IZ) określa ustandaryzowane oznaczenie pól według standardów GS-1, które umożliwia właściwą interpretację zawartych danych w kodzie etykiety.
Konfiguracja zawiera takie elementy jak:
- Typ kodu – typ określający kod jako zgodny z GS1 lub wykorzystywany wewnętrznie (zakres od 90 do 99)
- Identyfikator zastosowania (IZ) – w ramach tego elementu odbywa się wybór określonego identyfikatora zastosowania
- Nazwa identyfikatora zastosowania – nazwa wybranego identyfikatora zastosowania
- Wartość systemowa – w ramach tego elementu odbywa się wybór wartości systemowej na podstawie identyfikatora zastosowania. W ramach tego punktu wartość „Towar” odpowiada za: Ean na karcie towaru, kod towaru oraz jego nazwę, natomiast wartość „Jednostka logistyczna” odpowiada za kod jednostki logistycznej, a także docelową jednostkę logistyczną.
- Ilość znaków – informuje użytkownika ile znaków musi lub może być użytych w przypadku wybranego identyfikatora zastosowania.
- Typ znaków – informuje jakie wartości mogą przyjmować znaki według GS1 w danym identyfikatorze zastosowania
- Wymagany znak FNC1 – informuje czy znak funkcyjny jest wymagana na końcu wartości dla danego (IZ).
W przypadku, gdy wszystkie elementy interpretera kodów GS1 zostaną prawidłowo skonfigurowane, wówczas może on być wykorzystywany w ramach realizacji dyspozycji magazynowych. Struktura zeskanowanego kodu musi być zgodna z utworzonym szablonem, a wartości jakie chcemy przypisać muszą być poprzedzone odpowiednim numerem identyfikatora zastosowania oraz oddzielone separatorem FNC1.
W przypadku niżej wymienionych identyfikatorów zastosowania (IZ) zaleca się ich łączenie z takimi wartościami systemowymi jak:
- 00 – kod jednostki logistycznej,
- 01 – towar,
- 02 – towar,
- 37 – ilość,
- 10 – klasa cechy (wybrana z listy) np. Partia,
- 15 – data ważności,
PRZYKŁAD:
W ramach przykładu realizacji dokumentu przy pomocy standardowego procesu Przyjęcie z systemu ERP z wykorzystaniem Interpretera kodów GS1 zostaje zeskanowany kod: 00587412365987412640%012010000003022%15201212%37100%10Partia2
Kod składa się z takich elementów wyodrębnionych w ramach szablonu jak:
- Seryjny Numer Jednostki Logistycznej SSCC poprzedzony odpowiadającym numerem Identyfikatora zastosowania 00
- Globalny Numer Jednostki Handlowej GTIN poprzedzony odpowiadającym numerem Identyfikatora zastosowania 01
Identyfikator Zastosowania (01) posiada sztywną długość 14 znaków, a więc w przypadku podania kodu EAN-13, konieczne jest dodanie z przodu liczby 0. Analogicznie w przypadku wykorzystania EAN-8 po IZ 01 lub IZ 02, konieczne jest dodanie z przodu sześciu zer.
- Data ważności poprzedzona odpowiadającym numerem Identyfikatora zastosowania 15
- Liczba jednostek handlowych zawartych w jednostce logistyczną poprzedzona odpowiadającym numerem Identyfikatora zastosowania 37
- Numer serii lub partii produkcyjnej poprzedzona odpowiadającym numerem Identyfikatora zastosowania 10
Dodatkowo każdy element oddzielony jest znakiem separującym %.
Pierwszym krokiem jest zeskanowanie opisanego kodu:
Po zeskanowaniu kodu pozycja zostanie podniesiona do realizacji, gdzie zostaje wybrany typ jednostki logistycznej wykorzystujący typ kodu SSCC:
Następnie w ostatnim kroku nadawane jest położenie dla realizowanej pozycji:
Pozycja zostaje prawidłowo zrealizowana, a wszystkie elementy, które były zawarte w zeskanowanym kodzie zostały przypisane:
