Wyobraźmy sobie taką sytuacje, jesteśmy firmą produkcyjną, klienci nas cenią za to, że nasz główny produkt może być zamówiony pod ich dokładną specyfikacje. Udostępniamy nawet konfigurator, w którym klient może sam dostosować produkt do swoich potrzeb. Piękna sytuacja dla naszego klienta, ale jeżeli chcemy dokładnie zamodelować proces produkcji, to dla każdego zamówienia, musimy tworzyć nową unikatową technologię produkcji.
A co jeśli taka technologia tworzyłaby się sama?
W tym artykule opiszemy jak poradziliśmy sobie z dynamicznym generowaniem technologii produkcyjnych w Comarch ERP XL.
Podstawa generowania technologii
Najważniejszym elementem przy dynamicznym generowaniu technologii to możliwość odróżnienia od siebie dwóch produktów. Brzmi to banalnie, ale jest to problem większy niż się wydaje. Generując technologię musimy podjąć decyzję, jakie materiały będą potrzebne, jakie operacje będą wykonywane przy produkcji. Widząc towar po raz pierwszy musimy od razu taką informację uzyskać. Najbardziej oczywistym wydaje się umieszczenie takiej informacji w kodzie towaru. Jak natomiast umieścić tyle informacji w kilkudziesięciu znakach? Jak się okazuje, bardzo prosto, wystarczy zakodować w odpowiedniej strukturze kodu.
Zakodowanie takiej informacji wymaga wypracowania odpowiedniej struktury kodu towaru. Jeżeli ustalimy, że nasze kody towarowe, na podstawie których będziemy generować technologie będą miały stałą liczbę znaków to możemy podzielić go na sekcje. Każda sekcja takiego kodu towarowego zawiera informację pozwalającą na podjęcie decyzji, dodatkowo kombinacje tych sekcji pozwalają nam na podejmowanie kolejnych decyzji. W ten sposób jesteśmy w stanie umieścić praktycznie nieskończoną ilość informacji w stosunkowo krótkim ciągu znaków. W tym momencie możemy już opracować algorytm według którego utworzymy naszą technologie.
Zależności ilościowo materiałowe
Najważniejszą decyzją jaką możemy podjąć na podstawie informacji zakodowanych opisanym wcześniej sposobem jest, ile i jaki materiał ma być użyty. Podejmowanie takich decyzji można łatwo usystematyzować, dzieląc je na przykład na grupy. W takiej grupie umieszczamy zestaw towarów, który bierzemy pod uwagę podejmując naszą decyzje, oraz instrukcje przy jakiej kombinacji ustalonej liczby sekcji kodu, jest jeden z nich wybierany. Następnie dodajemy zależność ilościową do takiej grupy, która może być stałą, lub wartością wyliczaną na podstawie którychś sekcji.
Tutaj najważniejsze jest dokładne zdefiniowanie tych zależności, aby każda kombinacja rozpatrywana w grupie miała zawsze tylko jeden wynik. Dzięki temu mamy jednoznaczną informację, który materiał ma być użyty w technologii, lub pominięty zupełnie, ponieważ brak wyniku w tym przypadku również może być poprawnym wynikiem.
Wzorce technologii
Mając zdefiniowane grupy materiałów z ilościami, możemy przystąpić do wygenerowania właściwej technologii. Jak teraz możemy podjąć decyzję nad strukturą naszej technologii? Najprościej będzie utworzyć wzorzec, lub kilka na których będziemy bazować naszą technologie. Jeżeli chcemy mieć kilka wzorców należy opracować taki proces decyzyjny, który pozwoli nam na wybranie konkretnego na podstawie informacji zawartych w kodzie towaru.
W takim wzorcu tworzymy ścieżkę operacji, z przypisanymi czasami, gniazdami roboczymi oraz powiązaniami półproduktami wirtualnymi. W materiałach natomiast wstawiamy wpisy służące jako znaczniki identyfikujące konkretną grupę ilościowo materiałową, oraz miejsce na wstawienie produktu. Z tak przygotowanym wzorcem jesteśmy gotowi do generowania technologii. Do tego celu napisaliśmy aplikację która na podstawie informacji zawartych w kodzie towarowym, wybiera technologię wzorcową i z użyciem zdefiniowanych grup ilościowo materiałowych przekształca ją w gotową technologię na nowy produkt, redukując czas utworzenia złożonej technologii z kilkudziesięciu minut do około jednej minuty.
Po więcej informacji zapraszamy do ERP Serwis
34 322 56 56
sekretariat@erpserwis.net
zobacz także:
